Ochrona Lasu

W Nadleśnictwie Polanów prowadzony jest stały monitoring stanu sanitarnego lasu zgodnie z wymogami Instrukcji Ochrony Lasu, zaleceniami Zespołu Ochrony Lasu oraz Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Szczecinku.

Zagrożenia dzieli się na trzy grupy:

• biotyczne - wywołane przez żywe elementy środowiska (np. szkodliwe owady, grzyby patogeniczne, ssaki roślinożerne),
• abiotyczne – ekstremalne zjawiska atmosferyczne (np. silne wiatry, śnieg, ulewne deszcze, wysokie i niskie temperatury),
• antropogeniczne – wywołane przez człowieka (np. pożary, zanieczyszczenia przemysłowe, zaśmiecanie lasu).

Las jest miejscem życia wielu gatunków owadów. W specyficznych warunkach niektóre z nich stanowią zagrożenie dla lasu. Dzielimy je wtedy na:

• szkodniki pierwotne, które atakują zdrowe drzewa (np. foliofagi, czyli owady liściożerne),

• szkodniki wtórne – atakujące i zasiedlające drzewa, które zostały osłabione wskutek działania innych czynników (suszy, podtopienia, wysokich temperatur).

Okresowe, masowe występowanie niektórych gatunków owadów (tzw. gradacja) stanowi poważne zagrożenie dla trwałości lasu. Zadaniem leśników jest niedopuszczenie do takich sytuacji lub ograniczenie liczebności populacji szkodliwych owadów. Najwięcej szkód wyrządzają owady, których gąsienice lub larwy ogryzają lub zjadają liście czy igły. Poważne problemy sprawiają też owady żerujące na korzeniach drzew i krzewów.

     Jesienią leśnicy sprawdzają liczebność pędraków i larw owadów zimujących
w ściółce i glebie, aby oszacować zagrożenie dla lasu na rok następny. Liczebność nadmiernie występujących owadów ogranicza się przez:

• wykładanie i kontrolę różnego rodzaju pułapek (feromonowych i klasycznych),
• wyznaczanie i szybkie usuwanie z lasu drzew opanowanych przez owady,
• opryski certyfikowanymi preperatami.

Grzyby patogeniczne należą do jednych z najważniejszych czynników chorobotwórczych drzewostanów. Szczególnie niebezpieczne są: korzeniowiec wieloletni wywołujący hubę korzeniową oraz opieńki powodujące opieńkową zgniliznę korzeni. Niezwykle istotna jest w tym wypadku kontrola stanu sanitarnego drzewostanów i w razie potrzeby stosowanie preparatów ochronnych.

W ostatnich dekadach zarówno w Polsce, jak i niemal w całej Europie występuje zjawisko zamierania lasu. Wśród wielu przyczyn powodujących zamieranie drzewostanów, jako najistotniejsze wymienia się: zmiany klimatu (w tym ujemny bilans wodny, długotrwałe wysokie temperatury, powtarzające się huraganowe wiatry), działanie patogenicznych grzybów (szczególnie opieniek Armillaria sp. i korzeniowca wieloletniego Heterobasidion annosum) oraz szkodliwych owadów.

Ochrona przeciwpożarowa

            Nadleśnictwo Polanów według stopnia zagrożenia pożarowego lasu, zakwalifikowane jest do III kategorii zagrożenia pożarowego.  Nadleśnictwo dysponuje punktem obserwacji usytuowanym w Leśnictwie Warblewo, bazą sprzętu ppoż. zlokalizowaną przy siedzibie, 4 punktami czerpania wody oraz 14 dojazdami pożarowymi. W okresie zwiększonego zagrożenia pożarowego na terenie RDLP
w Szczecinku działają również leśne bazy lotnicze. Stacjonują w nich samoloty oraz śmigłowce, które są wykorzystywane do patrolowania obszarów leśnych i gaszenia pożarów.

            Poważnym, stałym zagrożeniem obszarów leśnych są pożary, zwłaszcza
w okresie wczesnej wiosny oraz długotrwałych okresów suszy w sezonie letnim. Powodują one dotkliwe, nieraz nieodwracalne straty w ekosystemach leśnych. Stan zagrożenia pożarowego obszarów leśnych jest przede wszystkim wynikiem wzrastającej ich penetracji przez ludność i nieostrożnym obchodzeniem się z ogniem w lesie lub na gruntach sąsiadujących z lasami oraz celowe podpalenia. Dużym zagrożeniem pożarowym, charakteryzują się tereny, przez które przebiegają linie elektroenergetyczne.